نرم کننده ها
نرم کننده ها ترکیبات چرب کننده و لیز کننده ای هستند که با ایجاد شرایطی، پوست خشکی را تولید می نمایند که در عین حال احساس خشکی نیز نمی کند. این گونه مواد با کاهش چربی توسط خود پوست، باعث خشکی پوست می شوند. نرم کننده ها ترکیباتی هستند شبیه به روغن گیاهان، روغن های معدنی، روغن نارگیل، مواد نفتی، کلسترول، روغن های حیوانی (شتر مرغ، سمور و ….) و یا لانولین، که این آخری بیشتر شبیه به روغنی است که خود پوست تولید می کند. تمام این مواد در فهرست ترکیبات سازنده ی محصولات آرایشی قابل شناسایی می باشند. تری گلیسریدها، پالمیتات ها، میریستات ها، و ایستریت ها نیز می تواند خاصیت نرم کنندگی داشته باشند. عموماً این مواد دارای بافت و ظاهری مومی شکل هستند. به طور کلی نرم کننده ها بافت مرطوب کننده ای را ایجاد می نمایند و به مرطوب کننده احساس لطافت و نرمی را نیز می افزایند. سیلیکون ها نیز گروه دیگری از نرم کننده های پوستی به شمار می آیند که دارای بافت ابریشمی بهتری بوده و توانایی فوق العاده ای در جلوگیری از خشکی پوست دارند.
این ترکیبات بر سطح پوست پخش شده و لایه ای قابل مشاهده و ظریف تولید می کنند که این لایه باعث می شود لطافت حاصل از تولید چربی توسط خود پوست احیا شود همچنین از تبخیر و بازگردش چربی از دست رفته جلوگیری به عمل می نمایند.
عوامل طبیعی مرطوب کننده
عوامل طبیعی مرطوب کننده (NMFS) و یا عوامل نگهدارنده آب پوست نقش بسیار موثری در جلوگیری از خشکی پوست ایفا می کنند و برای انواع گونه های پوستی بسیار مناسب می باشند. عوامل نگهدارنده ی آب (NMFS) به ترکیباتی که می توانند آب را در پوست نگه دارند و یا بطن سلولی (ساختار اصلی و خارجی) را ترمیم نمایند اطلاق می گردد. اگر پوست وسیله ای برای نگهداری از آب داخل سلول نداشته باشد و یا اگر بطن داخل سلولی آسیب دیده باشد آب رسانی کار بی معنایی می شود. مرطوب کننده های حاوی ترکیبی از NMFS و عوامل نگهدارنده آب، توانایی طبیعی پوست را برای انجام این وظیفه تقویت می نمایند و به صورت موقت از خشکی پوست جلوگیری می کنند.
ترکیبات زیادی دارای این خاصیت هستند. برای مثال هیومکتانت ها (ماده ای که رطوبت را به خود جذب می کند) از ضروری ترین مواد تشکیل دهنده ی مرطوب کننده ها می باشند.
اگر ساختاری برای نگهداری آب و جلوگیری از خروج آن وجود نداشته باشد چه اتفاقی خواهد افتاد؟ این کار باعث تغییر سلول های پوستی که آب زیادی را در خود نگه داشته اند، می شود. البته این امر در مورد سلول هایی صادق است که دچار نقص و یا آسیب نشده باشند و چنانچه پوست تحریک شود یا بیش از اندازه پاکسازی شده و یا در معرض آفتاب قرار گیرد سلامت پوست به خطر می افتد.
از کرامیدها گرفته تا لاکتین، گلیسیرین، پلی ساخارین ها، اسید هیلالورنیک، سدیم هیلارونیت، سدیم PCA، کلاژن، الاستین، پروتئین، آمینواسیدها، کلسترول، گلوکز ، ساکاروز، فروکتوز، گلیکوژن، فسفولیپیدها، گلیکوز، مینگولیپیدها، امینولیکانت ها و غیره …. برای محافظت از آب سلول های پوست و سالم نگه داشتن آنها مفید می باشند.
گردآوری و تنظیم : نایس کلوب
کتاب : دایره المعارف زیبایی الفبای زیبایی ، نویسنده: پائولا بیگون ، مترجم: مژده ودادی ، تهران – انتشارات فراروی 6955850
