تو از هر در که باز آئی بدین خوبی و زیبائی دری باشی که از رحمت بروی خلق بگشائی
به از تو مادر گیتی نیاوردست فرزندی که نقش روی تو حدی است بر دنیای زیبائی
مردمان گوناگون در زمانها و مکانهای گوناگون درباره حد زیبائی سخنانهای فراوانی گفته اند،
در قرون وسطی حد زیبائی انزوا جویانه و ریاضت کشانه بوده است. صورت لاغر، گونه های فرو رفته و چشمان درشت را مظهر زیبائی می دانسته اند.
در یونان قدیم اندام ورزیده و عضلانی مظهر زیبائی بوده است.
اشراف،زنهای کوچک اندام و ظریف را زیبا می نامیدند.
درباریان زن زیبا را زنی می شناختند که بعلت ظرافت و لطافت اندام ، کوچکی دست و پا و باریکی کمر قادر به انجام کارهای جسمانی نباشد، صورت سفید با رنگ پریده داشته باشد که این خود علامت ضعف و کم خونی است.
دهقانان برعکس درباریان مایل بوده اند زنی قوی هیکل، سالم و پر قدرت و بقول خودشان (پر خون و پر شیر)داشته باشند که هم مادر خوب و هم همسری پر کار باشند.
در اسپانیا بنا بگفته (پروسپر مریمه)در داستان (کارمن)زن زیبا باید صفات زیرین را دارا باشد.
سه عضو سیاه (چشم،ابرو و مژگان)
سه عضو سفید(پوست ،دست و دندان)
سه عضو سرخ(لب و کونه و ناخن)
سه عضو بلند (دست،اندام و گیسو)
سه عضو پهن(سینه،پیشانی و فاصله بین دو ابرو)
سه عضو کوچک(گوش و دندان و ناخن)
سه عضو باریک(دهان ،شانه،کف پا)
سه عضو گرد(بدن و دست و باسن)
سه عضو نازک(مو و لب و انگشت)
در روسیه چشمان روشن و موهای بور و در اوکراین ابروان مشکی و پر پشت ایده ال زیبائی است.
مردم شرق دور چشمان ریز و نیمه بسته را زیبا می دانند. زمانی سفیر چین در روسیه تزاری گفته بود :(امپراتور روسیه الیزابت پترونا قلب تمام مردم دنیا را بدست می آورد اگر چشمانش ریزتر بود)
ژاپنیها در قرون گذشته میلادی از چشمان آبی و موهای قرمز هلندیها وحشت داشتند و هلندیها می گفتند ژاپنیها اگر خیلی ظریف هم باشند باز بسیار بد ترکیب اند.
در مکزیک قدیم سرخپوستان قبیله مایا شرط اول زیبائی زن را کجی چشمها می دانستند و برای آنکه دختران زیبائی با چشمان کج داشته باشند به زلف دختران کوچک گلوله کوچکی را طوری آویزان می کردند که درست بین دو چشم او قرار گیرد. دختر بچه دائم به این گلوله نگاه می کرد و کم کم چشمهایش کج می شد.
بعضی از ملیتهای آسیای جنوب شرقی و آفریقا و زلاند نو دماغ های فشرده و پهن را علامت زیبائی می دانستند.
در چین قدیم پاهای دختر بچه ها را می پیچاندند و قالب می گرفتند تا پاهای آنها کوچک بماند .
در بعضی نقاط آسیا و آفریقا زن زیبا ،زنی بوده است که گردنش از همه بلندتر باشد. و برای بلندی گردن به گردن دختر بچه ها حلقه های فلزی می انداختند و بعد از مدتی تعداد حلقه ها را اضافه می کردند به حدی که درازی گردن دختران به 25 تا 30 سانتی متر می رسید. در صورت خیانت زن به شوهرش حلقه ها را از گردن او برمی داشتند و سر زن معلق می ماند،گردن بدون حلقه نمی توانست سر را نگاه دارد و به زودی جان می سپرد.
در سرزمین ما ایران از قدیم الایام داشتن قد سرو، ابروی کمانی، چشم بادامی،گیسوس کمند،چهره گندمگون و غنچه لب مظهر زیبائی و موزونی بوده است .
صرف نظر از گفته های ذکر شده زیبائی اگر چه حد و مرزی ندارد و در زمان و مکانهای مختلف، سلیقه های گوناگون ویژگیهای خاصی را نشانه و مظهر زیبائی ذکر کرده اند، با این وجود هیچ کس نمی تواند قدرت زیبائی را انکار کند.
و هنوز هم چهره زیبای ملکه مصری نفرتیتی را بعد از چندین هزار سال مظهر زیبائی حساب می کنند.
پیامبر اسلام حضرت محمد فرموده اند:بدرستیکه خدا زیباست و زیبائی را دوست دارد.
رفرنس:
کتاب راز زیبائی بانوان ترجمه و تالیف:سیما عاملی(حسن زاده)
